Aanleiding
Longitudinaal onderzoek heeft aangetoond dat het beloop van een depressieve stoornis wordt gekenmerkt door een hoog risico op terugval. Kortdurende psychotherapie is effectief tegen depressie, maar remissie percentages zijn bescheiden. Comorbide persoonlijkheidsstoornissen zijn één van de meest robuuste voorspellers van terugval bij verschillende psychische stoornissen. Patiënten met persoonlijkheidsstoornissen (PS) zijn moeilijk te behandelen en in de klinische praktijk blijkt de prevalentie van PS en comorbiditeit hoog.
In de afgelopen decennia zijn intensieve behandelvormen ontwikkeld, met name voor borderline persoonlijkheidsstoornissen (BPS). Deze therapieën hebben hun werkzaamheid bewezen. Vervolgens zijn ook voor andere persoonlijkheidsstoornissen psychodynamische – en schema groepstherapieën ontwikkeld. Echter, effectiviteit studies naar de behandeling van PS zijn schaars. Ook is er weinig onderzoek gedaan naar de effecten van comorbide psychische stoornissen of andere klinische variabelen (zoals de ernst van psychologische symptomen) op behandeluitkomsten.
Doel en methodiek van het onderzoek
Vijf effect studies die de volgende onderwerpen en vragen behandelen:
Voor alle studies zijn patiënten geworven in verschillende poliklinieken van de specialistische geestelijke gezondheidszorg in een grote stad in Nederland.