Aanleiding
Eenzaamheid neemt bij volwassenen toe met de leeftijd. Bij ouderen worden prevalenties genoemd van 20 tot 40 procent. Hoe vaak eenzaamheid voorkomt bij ouderen die in psychiatrische behandeling zijn, is echter niet bekend. Er zijn wel verbanden gevonden tussen eenzaamheid en depressie, psychotische stoornissen, angststoornissen, autisme en dementie, maar deze studies zijn uitgevoerd in bevolkingsonderzoeken en/of onder jongere volwassenen. Onder jongere volwassenen met schizofrenie werd een eenzaamheidspercentage gevonden van 80 procent.
In tegenstelling tot eenzaamheid, dat een subjectief gevoel van gemis aan (kwaliteit en/of kwantiteit van) sociale relaties inhoudt, is sociale isolatie een objectief gegeven. Sociale isolatie kan op verschillende manieren weergegeven worden, bijvoorbeeld netwerkgrootte, frequentie van contacten, of al dan niet alleen wonen. Er is een verband gevonden tussen eenzaamheid en sociale isolatie, maar dat verband is niet eenduidig.
Er is een onderzoek gedaan onder een populatie van ouderen psychiatrische cliënten, in Mexico in 2017. In deze studie werden geen verbanden gevonden tussen eenzaamheid en DSM-classificatie. In een andere studie werden ook cliënten van middelbare leeftijd meegenomen. Al met al is er dus nog weinig bekend over het voorkomen van eenzaamheid bij psychiatrische ouderen cliënten.
Doel van het onderzoek
Door middel van een exploratief onderzoek willen we antwoord krijgen op de volgende vragen:
Deelnemers aan het onderzoek zijn gerekruteerd vanuit de ambulante aanmeldingen bij Arkin Ouderen tussen 2013 en 2018. Na de intake werden diverse vragenlijsten afgenomen die betrekking hadden op eenzaamheid, sociale situatie en aanwezige psychiatrische symptomen.
