Aanleiding
Vroege stadia van alcohol- en drugsproblematiek, en latere stadia van verslaving worden gekenmerkt door neurobiologische veranderingen: van abnormale motivationele verwerking van drugscues in het beloningscircuit van het brein in vroege stadia van problematiek, tot cognitieve inflexibiliteit en impulsiviteit, gerelateerd aan andere hersencircuits (prefrontale en basale ganglia) in latere stadia van verslaving. Beide processen beïnvloeden terugval in middelenproblematiek. Tot nu toe zijn beide processen vooral apart bestudeerd binnen neurobiologisch verslavingsonderzoek. Met de ontwikkeling van nieuwe onderzoekstechnieken, wordt het mogelijk om interacties en connectiviteit tussen verschillende hersenstructuren en hersenfuncties te bestuderen, en zo nieuwe inzichten te krijgen over interacties tussen motivationele functies en cognitieve (in)flexibiliteit.
Doel van het onderzoek
Met een magnetische spoel is het mogelijk om de hersenen van buitenaf te stimuleren. Dit wordt ook wel neuromodulatie genoemd. Bij Jellinek onderzoeken we rTMS: repetitieve-transcraniële magnetische hersenstimulatie (rTMS). Hiermee is het mogelijk hersenactiviteit te beïnvloeden van buitenaf en zo ons begrip over de effecten van rTMS op hersenfuncties bij middelenafhankelijkheid te verbeteren.
In een eerste project hebben we onderzocht wat het effect van neurostimulatie op emotieregulatie was. Hieruit bleek dat emotieregulatie verbeterde bij mensen met alcoholproblematiek, na rTMS stimulatie, in vergelijking met een placebo (nep) stimulatie. Recent is er een klinisch onderzoek afgerond waarin we onderzochten of rTMS bij mensen die een klinische behandeling volgden voor alcoholproblematiek een effect had vergeleken met alleen een klinische behandeling (en placebo stimulatie). Dit was een gerandomiseerde klinische studie.
