Achtergrond
In 2018 heeft Jellinek beleid ingevoerd om stoppen met roken nog meer te ondersteunen en tabaksverslaving te behandelen: Jellinek Rookvrij. Met dit beleid is ingezet op het actiever (mee)behandelen van de stoornis in tabaksgebruik en rookvrij maken van behandelafdelingen en gebouwen, iets dat grote relevantie heeft aangezien meer dan 75% van de cliënten van Jellinek ook rookt. Hiermee is Jellinek in Nederland de eerste verslavingszorg instelling die een volledig rookvrije werk- en behandelcultuur realiseerde (Rookvrije Zorg Award). In dit project wordt onderzocht wat de impact van beleid is geweest op rookgedrag (stoppen of minderen) in de rokende cliëntenpopulatie bij Jellinek, per type zorg en per type roker. Hiervoor zijn de effecten van de behandeling op stoppen of minderen met roken vergeleken tussen cliënten die voor of na invoering van Jellinek Rookvrij beleid in behandeling kwamen.
Doel van het onderzoek
Momenteel is nog niet duidelijk wat de relatie van rookproblematiek is met bijvoorbeeld ervaren stress, woonomgeving, sociaal-economische-status, of verstedelijking. In een onderzoeksproject gesubsidieerd door en in samenwerking met het Centre for Urban Mental Health wordt deze relatie onderzocht. We kijken hier of deze factoren (stress en verstedelijking) samenhangen met succes in stoppen met roken tijdens de behandeling. In een laatste fase van dit project willen we met behandelaren en cliënten, o.a. via focusgroepen, met de resultaten van dit onderzoek tot aanbevelingen en doorontwikkeling van het Jellinek Rookvrij beleid komen. Te denken valt hierbij aan aanpassing van het Jellinek Rookvrij beleid via aanpassing van behandeling of voorlichtingsmateriaal voor bepaalde doelgroepen of typen zorg.
Eerste resultaten
Eerste resultaten laten zien dat subgroepen van cliënten baat hebben bij het beleid Jellinek Rookvrij: cliënten die een rookstop hadden door een dagklinische behandeling en cliënten die minder dan 20 sigaretten per dag rookten, stopten vaker. Echter, bij cliënten in poliklinische of sociale verslavingszorg en bij rokers die meer dan 20 sigaretten per dag rookten was geen verbetering te zien na het invoeren van het beleid.
